Mir-Hossein Mousavi's Profile Biography
Mir-Hossein Mousavi was born on the 29th September 1941. In Iran he is known as a painter, architect, previous editor of a national newspaper called "Jomhouri-e Eslami", and he is also known as an Iranian politician. He previously served as a Prime Minister of Iran in the 1980's not too long after the revolution in 1979. He has also served as the Minister of Foreign affairs. Currently Mir Hossein Mousavi is currently the president of the Iranian Academy of Arts. The post of Prime minister no longer exist as they have changed the structuring slightly. If elected he would become the new President. As a member of the Expediency Discernment Council and the High Council of Cultural Revolution, he is able to participate in the council meetings although he hasn't excercised this privaledge in recent years. Mir-Hossein Mousavi studied in Iran at the Shahid Beheshti University. From this university he obtained a Masters degree in Architecture.
On Tuesday the 10th March 2009 Mir-Hossein Mousavi announced his intentions to run in the 10th Presidential Elections of the Islamic Republic of Iran. At the moment there are two candidates. Mir-Hossein Mousavi is from the Reformist Camp and the other candidate is President Mahmoud Ahmadinejad who is running for his last time from the Principlist camp.
میرحسین موسوی خامنه ای به سال 1320 در خامنه متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در خامنه و تبریز ادامه داد. از آنجا که پدرش "میر اسمعیل" کاسب و بازاری بود، راه برای پیشرفت او باز بود. او در سال 41 به قصد تحصیل در دانشگاه ملی به تهران آمد. لیسانس معماری اش را در سال 46 و فوق لیسانس اش را به سال 1348 در رشته معماری و شهرسازی از دانشگاه ملی (شهید بهشتی) گرفته است. در دوران تحصیل همراه با دیگر دوستان خود انجمن اسلامی دانشگاه ملی را تأسیس کرد و پس از اتمام دانشگاه با همان دوستان شرکت سمرقند را بوجود آورد. این شرکت جایی جهت تجمع دوستان به منظور مبارزه با رژیم سابق بود.
در سال 1352 در اثر یورش عوامل ساواک به شرکت، کلیه افراد آن به اتفاق میرحسین موسوی دستگیر گردیدند، ولی به علت عدم وجود مدارک موثق پس از مدتی آزاد شدند. از این میان تنها حسن آلادپوش عضو سازمان مجاهدین خلق و عبدالعلی بازرگان در زندان ماندند. سرنوشت حسن آلادپوش و همسرش محبوبه در جریان تغییر ایدئولوژی از اسلام در دهه 50 و همچنین ماجرای کشته شدن آن دو تن، یکی از عواملی بود که برای همیشه میرحسین موسوی را از نزدیکی با مجاهدین برحذر می داشت. میرحسین در سال 1353 در دانشگاه ملی به تدریس پرداخت. در اردیبهشت ماه سال 1358 به عضویت دولت موقت و شورای انقلاب در آمد و سپس در شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی عضو شد. در انتشار روزنامه جمهوری اسلامی برای نشر افکار همراهانش همت کرد و سردبیری آن را برعهده گرفت. وی در دولت محمدجواد باهنر وزارت امور خارجه را برعهده داشت و در زمان ریاست جمهوری سیدعلی خامنه ای، نخست وزیر بود. موسوی با دیدگاه مدیریتی آیت الله خامنه ای اختلاف جدی داشت و بارها از جمله در 15 شهریور سال 1367 استعفا کرد، اما با دخالت آیت الله خمینی این استعفاها پذیرفته نشد.
میرحسین پیش از آنکه به عنوان یک چهره سیاسی مطرح شود، به عنوان یک چهره فرهنگی شناخته می شد. گرچه عمده شهرت اش را به دلیل 8 سال نخست وزیری در روزگار سخت ایران و ایرانیان کسب کرده است. می گویند پدرش نیز هنر دوست بوده است، همچنان که میرحسین نیز فرهنگ و هنر دوست است. وی متأهل و دارای دو فرزند است. مشرب سیاسی و اقتصادی اش چپ است، اما نه به معنای کلاسیک آن. میان راستی ها و چپی های حزب جمهوری اسلامی، میرحسین از چهره های شاخص چپ به حساب می آمد. او آثاری ماندگار در معماری سیاسی ایران برجای گذارده است. پیش از انقلاب و در سال 1348، طرح اداره مرکزی آب و فاضلاب اصفهان را نوشت و تا سال 50 آن را اجرا کرد. سپس طرح مجموعه کانون توحید را در سال 1350 به مورد اجرا گذاشت، جایی که میزبان سخنرانی های آیت الله مطهری بود و چه پیش و چه پس از انقلاب، مرکز تجمع سیاسیون منتقد به حساب می آید. پس از انقلاب نیز طراحی مزار ساختمان شهدای هفت تیر را برعهده داشت.
میرحسین موسوی به زبان انگلیسی و عربی تسلط دارد و سابقه تدریس در دانشگاه های ملی سابق و تربیت مدرس را نیز در کارنامه اش به ثبت رسانده است. او به عنوان آخرین نخست وزیر نظام جمهوری اسلامی ایران [پس از مهدی بازرگان، محمدعلی رجایی، محمدجواد باهنر و محمدرضا مهدوی کنی] 8 سال در دوران ریاست جمهوری آیت الله خامنه ای خدمت کرد و پس از اتمام دوره خدمتش در این منصب، عطای سیاست را به لقایش بخشید و به عالم هنر بازگشت.
مهندس میر حسین موسوی در طول سالهای حضور خود در عرصه سیاست به عنوان عضو شورای انقلاب، وزیر امور خارجه، نخست وزیر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، مشاور سیاسی ومشاور عالی رییس جمهور، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، رییس فرهنگستان هنر، در كنار مسئولیتهای رسمی، عضو شورای مركزی حزب جمهوری اسلامی وقائم مقام دبیر كل حزب و مسئول دفتر سیاسی حزب و نیز مدیر مسئول وسردبیر روزنامه جمهوری اسلامی به فعالیت پرداخت، اما از سال 1377 با برعهده گرفتن ریاست فرهنگستان هنر به فعالیت در این حوزه مشغول شده است. او از جمله سیاستمدارانی است که قدرت سیاسی برایش اولویت ندارد. در هر دوره انتخابات رییس جمهوری که به سراغ او می روند، حضورش را مشروط می کند، اما آن شرط ها آنچنان دست نیافتنی به نظر می رسند، که برخی از هم حزبی های قدیمی درباره وی می گویند: "بهانه می آورد که نیاید!"
زهرا کاظمی [رهنورد] همسر و همراه میرحسین موسوی
همسر میرحسین موسوی، زهرا رهنورد است. وی اولین زنی است که بعد از انقلاب به ریاست دانشگاه منصوب شده [دانشگاه الزهرا] و پس از هشت سال، با به قدرت رسیدن احمدی نژاد از ریاست کناره گرفته است. او استاد دانشگاه هنرهای زیبا و سردبیر نشریه راه زینب وابسته به موسسه اطلاعات و پژوهش را نیز برعهده داشته است. وی دارای لیسانس و فوق لیسانس هنر از دانشگاه هنرهای زیبا؛ فوق لیسانس و دکترای علوم سیاسی از دانشگاه آزاد است. تندیس "نرگس عاشقان" یکی از ساخته های اوست که در میدان مادر (محسنی) در تهران نصب شده است. هرچند که میر حسین موسوی و زهرا رهنورد همدیگر را از زمان نشست های انتقادی مرکز توحید از دور می شناختند، اما ازدواج این دو در شرایطی انجام شد که میر حسین موسوی در قسمت سردبیری روزنامه جمهوری اسلامی مشغول به کار بود و زهرا رهنورد در تلاش برای چاپ کتابهایش در رفت و آمدهایی که به دفتر روزنامه جمهوری اسلامی داشت، به وی مراجعه می کرد. نتیجه این ازدواج دو فرزند دختر است.
میرحسین موسوی و هنر
میرحسین موسوی نقاش است. او در چهار دهه فعالیت هنری بیش از 180 اثر شاخص عرضه کرده است. آثار نقاشی میرحسین موسوی كه سابقه آن به اوایل دهه 40 بازمیگردد روندی را ترسیم میكند كه در آن گرایشهای آبستره، انتزاعی و هنر مفهومی با بهره از تكنیكهای متنوعی چون كولاژ، رنگ روغن، حجم و... تجلی یك روح سنتی و نشانه شناسی حكمت، معنا و سنتهای فرهنگی و معرفتی شرقی را در قالبهای مدرن به نمایش میگذارد. او تا کنون 11 نمایشگاه برای نمایش آثارش برگزار کرده است.
مدرس دانشگاه ملی (شهید بهشتی) سال ۱۳۵۳ - ۱۳۵۴
استادیار دانشگاه ملی (شهید بهشتی) سال ۱۳۵۴ - ۱۳۵۶
عضو شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی از سال ۱۳۵۷ - ۱۳۶۰
رئیس دفتر سیاسی حزب جمهوری اسلامی۱۳۵۸
دبیر و مدیر مسؤول روزنامه جمهوری اسلامی
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران
نخست وزیر جمهوری اسلامی ایران از سال ۱۳۶۰ - ۱۳۶۸
مشاور سیاسی رئیس جمهور
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام از سال ۱۳۶۸
استادیار علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس ۱۳۶۸ - ۱۳۷۶
مشاور عالی رییس جمهور از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴
رئیس فرهنگستان هنر ایران از سال ۱۳۷۸ تاکنون
Mir-Hossein Mousavi was born in the Iranian year 1320. He studied his elementary education in Tabriz. He has an Architecture and Urban Planning Masters Degree from the National University (Shahid Beheshti). During his time as a student he and some of his fellow students founded the Islamic Association of National University and later on he and another student founded another organistation called Samarkand. The orgnisation was a gathering of friends who were opposed to the former regime.
In 1352 all the people arrested of this organisation were arrested but due to lack of credible evidence were released after some time.
Before becoming a political figure Mir Hossein Mousavi was more known as a cultural figure. He is married with two children.
Mir-Hossein Mousavi was involved in teaching at the Tarbiat Modarres University. He was the last Prime Minister of the Islamic Republic of Iran and served the country for 8 years as president.
Mir Hossein Mousavi's wife is Zahra Kazemi. They have two children both are girls.
Mir Hossein Mousavi and Art. Mir-Hossein Mousavi is a painter. He has spent four decades as an artist and have a few hundred paintings paintings. He has a variety of styles in his artwork from traditional to abstract.
No hay comentarios:
Publicar un comentario